Sunday, March 27, 2011

Καυτερές πιπεριές τσίλι - Burn baby burn!

Λοιπόν το παραδέχομαι. Παρ' όλο που δεν τις τρώω, οι καυτερές πιπεριές με συναρπάζουν. Είναι κάτι σαν το μπάντζι τζάμπινγκ και τις πτώσεις με αλεξίπτωτο: είναι κάτι που θα ήθελα να κάνω αλλά δε νομίζω να το αντέξω !

Tο πόσο καυτερή είναι μια πιπεριά μετριέται σε SHU η αλλιώς Scoville Heat Units της κλίμακας Scoville. H κλίμακα αυτή δημιουργήθηκε το 1912 από τον Αμερικάνο χημικό Wilbur Scoville και μετράει την καυστικότητα μιας πιπεριάς σύμφωνα με το επίπεδο της καψαϊκίνης που περιέχει. Η καψαϊκίνη (capsaicin) είναι η δραστική ουσία της ξερής κόκκινης πιπεριάς ("τσίλι") και μιας ποικιλίας πιπεριών, φυτών που ανήκουν στο γένος Capsicum (οικογένεια Solanaceae).

Η κλίμακα Scoville βασίζεται σε μια ολίγον τι μπακάλικη μέθοδο μέτρησης της καυστικότητας μιας πιπεριάς. Με λίγα λόγια, το εκχυλίσματα μιας καυτερής πιπεριάς αναμιγνύεται σε σιρόπι ζάχαρης μέχρις ότου η καυστικότητα της πιπεριάς να μην είναι αντιληπτή γευστικά από μια ομάδα δοκιμαστών. Στη συνέχεια, αντιστοιχίζεται ένας αριθμός σε κάθε ποικιλία καυτερής πιπεριάς ο οποίος ουσιαστικά δείχνει πόσες φορές πρέπει να διαλυθεί το εκχύλισμά της μέχρι να μην καίει.

Συνεπώς, μια πράσινη πιπεριά που δεν περιέχει καψαϊκίνη έχει μηδενική μέτρηση στην κλίμακα Scoville, δηλαδή δεν χρειάζεται να διαλυθεί καθόλου για να μην καίει. Απ΄ την άλλη μια πιπεριά χαμπανέρο έχει 200,000 με 350,000 SHU που σημαίνει ότι το εκχύλισμα της πρέπει να αραιωθεί 200,000 με 350,000 φορές πριν μπορέσει η καψαϊκίνη να μην είναι αντιληπτή γευστικά. Το μειονέκτημα της κλίμακας Scoville είναι ότι βασίζεται στην ανθρώπινη αίσθηση γεύσης και άρα είναι σχετικά υποκειμενική.

Σύμφωνα με το βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, από τις 25 Φεβρουαρίου του 2011, η πιο καυτερή ποικιλία πιπεριάς στον κόσμο είναι η ποικιλία Naga Viper με 1,382,118 SHU !!!! Η ποικιλία Naga Viper δημιουργήθηκε στην Αγγλία από τον αγρότη πιπεριών τσίλι Τζέραλντ Φάουλερ. Είναι ένα υβρίδιο τριών ποικιλιών, των Naga Morich, Bhut Jolokia και Trinidad Scorpion (μερικές από τις πιο καυτερές ποικιλίες πιπεριών τσίλι στον κόσμο).

photo: Daily Mail


Ποικιλία πιπεριάς τσίλι
SHU (μονάδες καυστικότητας της κλίμακας Scoville)
Καθαρή καψαϊκίνη
15,000,000
Αστυνομικό σπρέι πιπεριού
5,000,000
Naga Viper
800,000 – 1,360,000
Naga Jolokia (“Ghost Pepper”)
800,000 – 1,041,000
Trinidad Scorpion
800,000 – 1,000,000
Dorset Naga
800,000 – 970,000
Red Savina Habanero
350,000 – 580,000
Guntur chilli, Banana pepper, Habanero chili, Scotch bonnet pepper, Datil pepper, Rocoto, Piri piri (African bird's eye), Madame Jeanette, Jamaican hot pepper
100,000 – 350,000
Bird's eye chili, Malagueta pepper, Chiltepin pepper, Pequin pepper
50,000 – 100,000
Cayenne pepper, Ají pepper, Tabasco pepper, Cumari pepper (Capsicum Chinese)
30,000 – 50,000
Serrano pepper, Peter pepper, Aleppo pepper
10,000 – 23,000
Jalapeño pepper, Guajillo pepper, New Mexican varieties of Anaheim pepper, Paprika (Hungarian wax pepper), Tabasco sauce
2,500 – 8,000
Anaheim pepper, Poblano pepper, Rocotillo pepper, Peppadew, Padron pepper
500 – 2,500
Pimento, Peperoncini
100 – 500
πιπεριά κέρατο
0


Τρώτε καυτερές πιπεριές ? Μήπως είστε εθισμένος ?

Λένε πως η αίσθηση του καψίματος από τις καυτερές πιπεριές είναι εθιστική. Ο λόγος είναι πως όταν τρώτε καυτερές πιπεριές η καψαϊκίνη ερεθίζει τα νεύρα του προσώπου στο στόμα, τη μύτη και το λαιμό. Καθώς ξεκινάει το κάψιμο και ερεθίζονται τα νεύρα του προσώπου ο εγκέφαλος αρχίζει να λαμβάνει μηνύματα πόνου στα οποία ανταποκρίνεται ελευθερώνοντας ενδορφίνες (τα φυσικά "παυσίπονα" του οργανισμού). Οι ενδορφίνες λοιπόν οι οποίες λειτουργούν σαν "παυσίπονα" δημιουργούν ένα αίσθημα ευφορίας και μας "ανεβάζουν".

Για τον ίδιο λόγο η καψαϊκίνη μπορεί να βοηθήσει ασθενείς με χρόνιους πόνους καθώς σε μεγάλες δόσεις είναι νευροτοξική και καταστρέφει επιλεκτικά τα νεύρα που αντιλαμβάνονται τον πόνο. Επίσης, η συνεχής έκθεση σε μικρές δόσεις καψαϊκίνης κάνει τον οργανισμό να εκκρίνει συχνά την ουσία που κάνει τα νεύρα να αντιλαμβάνονται τον πόνο οπότε αυτά κάποια στιγμή "κουράζονται" και τους παίρνει λίγο χρόνο να δημιουργήσουν ξανά αποθέματα της ουσίας.

Πηγές:
http://en.wikipedia.org/wiki/Chili_pepper
http://www.eatmorechiles.com/Scoville_Heat.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Naga_Viper_pepper


Μερικά ακόμα διαγράμματα καυστικότητας:
http://ushotstuff.com/Heat.Scale.htm
http://www.eatmorechiles.com/Scoville_Heat.html

Saturday, March 5, 2011

Βούτυρο vs Μαργαρίνη

Eπι χρόνια έχουμε διδαχθεί να πιστεύουμε πως το βούτυρο είναι κακό για την υγεία μας ενώ η μαργαρίνη όχι. Κι έτσι έχουμε εξορίσει το βούτυρο από τη διατροφή μας αντικαθιστώντας το με φυτική μαργαρίνη. Είναι όμως τελικά προτιμότερη ή όχι?

Αρχικά να πούμε πως το βούτυρο είναι ένα φυσικό προϊόν ενώ η μαργαρίνη είναι προϊόν δημιουργίας από τον άνθρωπο. Για να φτιαχτεί η μαργαρίνη χρησιμοποιούνται φυτικά έλαια τα οποία όμως ζεσταίνονται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες γεγονός που κάνει το λάδι στη μαργαρίνει να ταγκίζει. Αφού γίνει αυτό, προστίθεται ένας καταλύτης νικελίου μαζί με άτομα υδρογόνου για να γίνουν συμπαγή τα έλαια. Και δυστυχώς μετά προστίθενται χημικές χρωστικές και χημικές αρωματικές ουσίες για να του δώσουν στη μαργαρίνη το ζαχαρί χρώμα της και να καλύψουν την άσχημη μυρωδιά του ταγκισμένου λαδιού. Η τελική διαδικασία στερεοποίησης της μαργαρίνης δημιουργεί τα επικίνδυνα τρανς-λιπαρά τα οποία είναι καρκινογόνα.

Η μαργαρίνη περιέχει και άλλα επικίνδυνα συστατικά όπως στερόλες, εξάνιο (κλάσμα πετρελαίου), συντηρητικά, λευκαντικό κ.α. Οι στερόλες είναι συνθετικά οιστρογόνα τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν ενδοκρινικά προβλήματα και έχουν επίσης τη δυνατότητα να συνεισφέρουν στην σεξουαλική αντιστροφή στα ζώα. Το ΒΗΤ (butylated hydrixytoluene) χρησιμοποιείται σαν συντηρητικό στα περισσότερα προϊόντα μαργαρίνης το οποίο μπορεί να προκαλέσει πόνο στην κοιλιά, ζαλάδα, ναυτία και εμετό καθώς και προβλήματα στο συκώτι.

Το βούτυρο απ' την άλλη είναι πολύ καλύτερο για τον άνθρωπο καθώς περιέχει συσταστικά τα οποία τα χρειάζεται ο οργανισμός μας για να λειτουργεί καλά. Περιέχει τις βιταμίνες Α, D, E και Κ στη φυσική τους μορφή. Περιέχει επίσης μια κατηγορία λιπαρών οξέων, τα glycospingolipids τα οποία αποτρέπουν τις γαστρεντερικές ιώσεις, ειδικά στα παιδιά και στους ηλικιωμένους. Γι αυτό είναι σημαντικό για τα παιδιά να καταναλώνουν οργανικά, φρέσκα, πλήρη σε λιπαρά γαλακτοκομικά προϊόντα. Το βούτυρο περιέχει επίσης σελήνιο και ιώδιο που χρειάζονται στον θυρεοειδή.

Το βούτυρο βοηθάει στην πρόληψη πολλών ασθενειών όπως τα αρθριτικά, ο καρκίνος, η οστεοπόρωση, τα καρδιαγγειακά, προβλήματα με το θυρεοειδή, άσθμα, υπογονιμότητα και παχυσαρκία. Αυτοί που καταναλώνουν βούτυρο έχουν 50% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιακά προβλήματα σε αντίθεση μ' αυτούς που καταναλώνουν μαργαρίνη.

Το καλύτερο βούτυρο που μπορείτε να καταναλώσετε είναι το φρέσκο, μη-επεξεργασμένο βούτυρο από χορτοφάγες αγελάδες (ναι δεν το ξέρατε ότι πολλές αγελάδες τις ταϊζαν αλεσμένα κρέατα παρ' όλο που δεν είναι στη φύση τους να τρώνε κρέας - εξ ου και η νόσος των "τρελλών αγελάδων") και κατά προτίμηση οργανικό. Επόμενο στη λίστα έρχεται το παστεριωμένο βούτυρο από χορτοφάγες αγελάδες και μετά από αυτό το συνηθισμένο παστεριωμένο βούτυρο που βρίσκουμε στα σούπερ μάρκετ. Ακόμη όμως και οι 2 τελευταίες κατηγορίες βουτύρων είναι μια πολύ πιο υγιεινή διατροφική επιλογή από τη μαργαρίνη και τα προϊόντα επάλειψης.



Πηγές: